ویتامین NR و محافظت در برابر عوارض دیابت
براساس یک تحقیق جدید، ویتامین nicotinamide riboside می تواند به بهبود علائم متابولیک و جلوگیری از تخریب عصب در موش های مدل دیابت کمک کند.
محققان دانشگاه Iowa و سیستم بهداشت و درمان آیووا در یک مطالعه ی جدید دریافتند که ویتامین طیبعی nicotinamide riboside یا NR می تواند به کاهش قند خون، کاهش کبد چرب و جلوگیری از تخریب اعصاب محیطی در مدلهای موش پیش دیابت و دیابت نوع 2 کمک کند.
این یافته ها دلیلی منطقی وعلمی را برای انجام آزمایشات انسانی در مورد اثرات NR بروی اختلالات متابولیکی شامل پیش دیابت و دیابت نوع 2 و همچنین چاقی، بیماری کبد چرب و نوروپاتی فراهم کرده است. NR پیش ساز مولکول NAD+ است که یک متابولیت مهم سلولی است و برای تبدیل سوخت به انرژی در سلول مورد نیاز است این ماده با افزایش سن در بدن کاهش می یابد. در حال حاضر توجه محققان به نقش بالقوه ی NR در بهبود متابولیک و تحریک سلامت افراد مسن جلب شده است.
پرفسور Brennerنویسنده ی ارشد این پژوهش می گوید: درحال حاضر توجه ویژه ای به تحقیقات تغذیه ای فردگرایانه و تحقیقات بیوتکنولوژیکی و دارویی برای یافتن استراتژیهایی به منظور افزایش مقدار NRدر جریان است. NRبه عنوان مولکول اصلی درافزایش متابولیت NAD+اهمیت بسیار زیادی دارد. در سال 2004 پرفسور Brennerکشف کرد که NRپیش ساز NAD+است.
دراین پژوهش جدید که نتایج آن در مجله ی Scientific Reportsمنتشر گردید، پرفسورBrennerو همکارانش به بررسی تأثیرات تغذیه ی موشهای پیش دیابت و دیابت نوع 2 با مکمل NR پرداختند.
محققان در6 گروه از موشها اثرات افزودن مکمل NRرا به رژیم غذایی این حیوانات بررسی کردند: گروه کنترل که با رژیم غذایی نرمال همراه با NRو یا بدون مکمل NRتغذیه شدند، گروه پیش دیابت که با رژیم غذایی پرچرب همراه و یا بدونNRپرورش یافتند و گروه موشهای مدل دیابت نوع 2 (T2D) که با رژیم غذایی پرچرب همراه و یا بدون NR تغذیه شدند. این موشها مکمل NRرا برای مدت 8 هفته ی آخر این تحقیقات که مجموعاً 21 هفته به طول انجامید، دریافت کردند.
همانطور که درمطالعات قبلی نشان داده شد مکمل NRتا حد زیادی از افزایش وزن موشهای مبتلا به پیش دیابت و T2Dبه دلیل رژیم غذایی پرچرب محافظت کرد. اما در این مطالعه ی جدید همچنین مشخص گردید که NRدارای فواید دیگری بر متابولیسم بدن موشهای مبتلا به پیش دیابت و دیابت نوع 2 می باشد.
درموشهای مبتلا به پیش دیابت و T2D، دادن مکمل NRاز بروز کبد چرب- تجمع گویچه های چربی در کبد جلوگیری می کند درحالیکه در موشهای پیش دیابتی و مبتلا به T2Dکه به آنها مکمل NRداده نشده بود ابتلا به کبد چرب بشدت مشاهده می شود.
علاوه بر این، NRموجب کاهش تخریب کبد در موشهای تحت تغذیه با رژیم پرچرب و بهبود چشمگیر مقدار قند خون در موشهای مبتلا به پیش دیابت و دیابت نوع 2 گردید.
NRهمچنین سبب محافظت از موشها در برابر تخریب اعصاب محیطی یا نوروپاتی می شود که یک عارضه ی جدی در پیش دیابت و دیابت نوع 2 است. به گزارش انستیتوی ملی دیابت، گوارش و بیماریهای کلیوی 60 تا 70 درصد از افراد دیابتی به نوعی از نوروپاتی مبتلا هستند.
در مطالعه ی پرفسور Brennerموشهای مبتلا به پیش دیابت و T2Dتخریب اعصاب محیطی را تجربه کردند در حالیکه موشهای دیابتی دچار نقایصی در نورونهای حرکتی نیز شدند. NRاز موشهای مبتلا به پیش دیابت و دیابت نوع 2 در برابر نوروپاتی محافظت نمود و حساسیت طبیعی آنها را نسبت به گرما حفظ کرد.
پرفسور Brennerمی گوید: ما با استفاده از NRطبیعی توانستیم این عارضه ی دیابت را در موشهای مبتلا به پیش دیابت و دیابت نوع 2 کاهش دهیم، این نتایج ما را برای انجام آزمایشات بالینی برای بررسی تاثیر NRبر بزرگسالان دارای اضافه وزن و یا مبتلا به دیابت ترغیب کرده است.
ابزارهای جدید برای تحقیق بر روی NR
در این مطالعه برای اندازه گیری میزان نوروپاتی از یک اندازه گیری غیرتهاجمی در بررسی تراکم اعصاب در قرنیه ی موش استفاده شد.
این آزمایش بیومارکری حساس و دقیق برای نوروپاتی است که بنام corneal confocal microscopyشناخته می شود و هم اکنون در کلینیکها برای بیماران مورد استفاده قرار می گیرد. این تست می تواند ابزار خوبی برای محققان برای ردیابی اثرات محافظت نورونی NRدر آزمایشات انسانی باشد.
گروه تحقیقاتی پرفسور Brennerهمچنین یک تکنولوژی جدید را به تازگی ابداع نموده اند که به محققان اجازه می دهد مقدار دقیق همه ی متابولیتهای NAD+را در بافتها و مایعات بدن اندازه گیری نمایند. در این مطالعه ی جدید، از این تکنولوژی برای اولین بار در مدلهای حیوانی این بیماریها استفاده شد و مشخص گردید که پیش دیابت و دیابت نوع 2 بطور غیرمنتظره ای موجب کاهش متابولیتهای NAD+در کبد می شوند. این کمبود بخشی با استفاده از ساپلیمنت NRبرطرف می شود.
بررسی متابولیتهای NAD+نشان داد که مقدار NAD+در پیش دیابت و دیابت نوع 2 کاهش می یابد اما این کاهش به اندازه ی کاهش شدید دو متابولیت دیگر آن یعنی NADP+و NADPHنیست. پرفسور Brennerمی گوید: هنگامیکه به موشها ساپلیمنت NRداده شد، مقدار NAD+به حالت نرمال بازگشت اما مقدار NADP+و NADPH به طور کامل به حالت طبیعی برنگشت. این موضوع نشان می دهد روند بیماری به طور خاص این متابولیتها را هدف قرار داده است.
NADP+و NADPHبه طور طبیعی در بدن برای مقاومت در برابر گونه های اکسیژن فعال (ROS)مورد نیاز می باشند. این نتایج با نتایج تحقیقات قبلی سازگار می باشد که بیانگر ارتباط کاهش حساسیت به به انسولین به دلیل تخریب ناشی از گونه های اکسیژن فعال (ROS)بوده و NRدفاع آنتی اکسیدانی طبیعی بدن را تقویت می کند.
منابع:
Scientific Reports, 2016; 6: 26933 DOI: 10.1038/srep26933
www.sciencedaily.com/releases/2016/05/160527090650.htm